هایپرسونیک فتاح با سرعت ۱۷۹۰۰ کیلومتر بر ساعت
موشک هایپرسونیک فتاح-۲ پرواز خود را با استفاده از یک بوستر قدرتمند سوخت‌جامد آغاز می‌کند که با ایجاد شتاب اولیه، آن را به سرعتی فراتر از ماخ ۱۵ می‌رساند و به ارتفاعات بسیار بالا هدایت می‌کند. این مرحله اولیه نقش کلیدی در تأمین انرژی لازم برای ورود به فاز بعدی پرواز دارد.
پس از اوج‌گیری، موشک به ارتفاعی محاسبه‌شده در مرز جو زمین (اغلب بیش از ۳۰ تا حتی ۱۰۰ کیلومتر) می‌رسد. در این نقطه، مرحله بوستر پس از پایان احتراق جدا شده و وسیله گلاید (Glide Vehicle) حامل کلاهک، پرواز مستقل خود را آغاز می‌کند. این جداسازی معمولاً با استفاده از مکانیسم‌هایی مانند پیچ‌های انفجاری یا سیستم‌های مکانیکی مشابه آنچه در موشک‌های پیشرفته دیگر دیده می‌شود، انجام می‌گیرد.
با ورود به فاز گلاید، کلاهک در حالتی آیرودینامیک با نسبت بالای نیروی برآ به پسا و در سرعت‌های هایپرسونیک به جو بازمی‌گردد. این وسیله گلاید در ارتفاع بین ۱۲ تا ۳۰ کیلومتر پرواز می‌کند و در صورت نیاز، می‌تواند در ارتفاعات پایین‌تری نیز حرکت کند. ویژگی اصلی آن، توانایی مانورپذیری شدید و غیرقابل پیش‌بینی است.
یکی از تمایزهای فتاح-۲ نسبت به سامانه‌های مشابه، وجود موتور کوچک سوخت مایع در مرحله گلاید است. این موتور به کلاهک اجازه می‌دهد که سرعت و ارتفاع خود را در حین پرواز تنظیم کرده و در لحظه نزدیک به هدف، مجدداً فعال شده و مسیر حرکت را به شکل ناگهانی تغییر دهد.
ترکیب سرعت بالا، پرواز در ارتفاع پایین، و مسیر نامنظم باعث می‌شود رهگیری این موشک برای هر سامانه دفاع هوایی، حتی پیشرفته‌ترین آن‌ها، تقریباً غیرممکن باشد.
ارسال نظر