|

اعتصاب بزرگ در بوئینگ

بیش از ۳۲۰۰ کارگر تولید جت‌های جنگی دست از کار کشیدند

 بیش از ۳۲۰۰ کارگر تولید جت‌های جنگی دست از کار کشیدند

در یکی از مهم‌ترین تحولات صنایع هوافضای نظامی آمریکا، از بامداد دوشنبه ۱۳ مرداد، بیش از ۳۲۰۰ کارگر کارخانه‌های نظامی بوئینگ در مناطق سنت‌لوئیس ایالت میسوری و ماسکوتاه ایالت ایلینوی، اعتصاب سراسری خود را آغاز کردند. این کارگران عضو اتحادیه‌ی IAM District 837 هستند که ساخت جنگنده‌های F-15، F/A-18، پهپادهای MQ-25 و تجهیزات پشتیبانی نیروی هوایی آمریکا را بر عهده دارند.

به گزارش کن نیوز؛ علت اصلی این اعتصاب، رد قرارداد چهار‌ساله‌ی پیشنهادی شرکت بوئینگ توسط اتحادیه بود؛ قراردادی که شامل افزایش میانگین ۴۰ درصدی دستمزدها، پرداخت پاداش ۵۰۰۰ دلاری و بهبودهایی در مزایای بازنشستگی می‌شد. با این حال، نمایندگان اتحادیه اعلام کردند که این پیشنهاد با وجود ارقام ظاهراً جذاب، همچنان «ارزش واقعی تخصص و زحمات کارگران و امنیت خانواده‌های آنها را تأمین نمی‌کند» و کارگران خواستار قراردادی «واقع‌بینانه‌تر و عادلانه‌تر» شده‌اند.

بوئینگ در واکنش به این اقدام، از رد شدن پیشنهادش ابراز تأسف کرده و اعلام کرده است که با بهره‌گیری از برنامه‌های اضطراری، تولید در کارخانه‌ها را با کمک نیروی غیراتحادیه‌ای ادامه خواهد داد. با این حال، نگرانی‌ها درباره‌ی اختلال در برنامه‌های دفاعی حساس آمریکا از جمله پروژه‌های نسل بعدی جنگنده‌ها، به شدت افزایش یافته است.

این اعتصاب در حالی رخ می‌دهد که شرکت بوئینگ همچنان با تبعات سنگین اعتصاب ۳۳ هزار نفره‌ی کارکنانش در سال گذشته (۲۰۲۴) دست و پنجه نرم می‌کند؛ اعتصابی که به گفته منابع مستقل، تا ۱۰ میلیارد دلار خسارت مستقیم به این غول هوافضا وارد کرده بود.

با توجه به افزایش فشارها بر بخش نظامی بوئینگ و سابقه طولانی این شرکت در تلاش برای احیای اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاران، ادامه این اعتصاب می‌تواند بر اعتبار، درآمد و موقعیت رقابتی آن در بازارهای دفاعی و صادراتی تأثیر قابل توجهی بگذارد.

در حال حاضر، هیچ نشانه‌ای از نزدیک بودن توافق جدید دیده نمی‌شود، اما تحلیل‌گران پیش‌بینی می‌کنند در صورت طولانی‌شدن اعتصاب، دولت فدرال آمریکا نیز ممکن است وارد میدان میانجی‌گری شود، به‌ویژه اگر تولید جنگنده‌ها برای پروژه‌های بین‌المللی یا ارتش آمریکا مختل شود.

 این اعتصاب، نه‌تنها آزمونی برای بوئینگ، بلکه معیاری برای ارزیابی آینده‌ی روابط کارگری در صنعت دفاعی ایالات متحده خواهد بود.

 

ارسال نظر