سالگرد بمباران اتمی هیروشیما؛ تولد عصر هولناک هوانوردی نظامی
در بامداد ۶ اوت ۱۹۴۵ (برابر با ۱۵ مرداد ۱۳۲۴)، هواپیمای بمبافکن آمریکایی B-29 Superfortress با نام Enola Gay، نخستین بمب اتمی تاریخ را بر فراز شهر هیروشیما در ژاپن رها کرد؛ رویدادی فاجعهبار که گرچه پایان جنگ جهانی دوم را رقم زد، اما آغازگر عصری هولناک در تاریخ هوانوردی نظامی جهان هم بود.
به گزارش کن نیوز؛ این نخستین بار در تاریخ بود که "هواپیما" بهعنوان حامل یک سلاح کشتار جمعی با قدرت تخریب بیسابقه، در سطح استراتژیک بهکار گرفته شد. پس از این رویداد، قدرتهای جهانی به سرعت به سمت توسعه نسل جدیدی از بمبافکنهای دوربرد با توانایی حمل سلاحهای اتمی سوق یافتند. نتیجه آن ساخت هواپیماهایی چون B-52، بمبافکنهای مافوق صوت و در نهایت هواپیماهای رادارگریز (stealth) بود که جنگهای آینده را شکل دادند.
واقعه هیروشیما همچنین آغازگر رقابت تسلیحاتی هواپایه میان ابرقدرتها شد، رقابتی که بخش عمدهای از سرمایهگذاریها و نوآوریها در صنعت هوافضا را طی دهههای بعد شکل داد. فناوریهای نظامی توسعهیافته در این دوره، بعدها راه خود را به هوانوردی غیرنظامی باز کردند و در پیشرفت طراحی، موتور، سازه و ایمنی هواپیماهای مسافربری نیز مؤثر بودند.
از سوی دیگر، هیروشیما یادآوری هولناک این واقعیت است که هواپیماها، افزون بر کاربردهای صلحآمیز، میتوانند ابزار نابودی گسترده نیز باشند. این مسئله باعث شد جامعه جهانی بیش از پیش به ضرورت محدودسازی استفاده نظامی از فناوریهای هوایی و تدوین قوانین بینالمللی در این زمینه توجه کند.
سالگرد بمباران هیروشیما تنها یک یادآوری تاریخی نیست، بلکه فرصتی برای تأمل درباره مسئولیتهای اخلاقی صنعت هوافضا و نقشی است که هوانوردی میتواند در حفظ یا تهدید صلح جهانی ایفا کند.
ارسال نظر