سیستم اولیه MCAS بوئینگ ۷۳۷ مکس چطور فاجعه‌بار شد؟

به گزارش کن نیوز، اما این سیستم فقط به یک سنسور (سنسور زاویه حمله یا AoA) وابسته بود. اگر آن سنسور خراب می‌شد یا اطلاعات غلط می‌داد، سیستم اشتباهاً فکر می‌کرد هواپیما در حال سقوط است.

نتیجه اینکه MCAS مرتباً دماغه را پایین می‌فشرد، حتی وقتی خلبان‌ها سعی می‌کردند آن را اصلاح کنند، و این باعث سقوط‌های فاجعه‌آمیز شد.

این نقص، عامل دو سانحه مرگبار بود: پرواز لاین‌ایر ۶۱۰ در ۲۰۱۸ و پرواز هواپیمایی اتیوپی ۳۰۲ در ۲۰۱۹، و باعث بزرگ‌ترین بحران بوئینگ در دهه‌ها شد و یک سنسور خراب، زنجیره‌ای از خطاهای مرگبار را به راه انداخت.

اما نسخه اولیه MCAS که عامل سقوط‌ها بود، دیگر به همان شکل وجود ندارد. بعد از سانحه‌ها، بوئینگ تغییرات گسترده‌ای در طراحی و نرم‌افزار MCAS انجام داد:

۱. ورودی دوگانه سنسور: حالا سیستم به دو سنسور زاویه حمله متکی است و اگر یکی خراب شود، سیستم فعال نمی‌شود.

2. محدودیت فعال‌سازی: MCAS دیگر نمی‌تواند چند بار پشت سر هم دماغه را پایین ببرد.

3. هشدار و دخالت خلبان: خلبان‌ها اکنون بهتر می‌توانند سیستم را غیرفعال کنند و هشدارهای دقیق‌تری دریافت می‌کنند.