آشنایی با یک اصطلاح
دستورالعمل Holding چیست؟
از آنجاییکه یک هواپیمای در حال پرواز امکان متوقف شدن در یک نقطه را ندارد، لذا از Holding procedure به عنوان شیوه ای استفاده میشود تا موقعیت هواپیما را در یک منطقه نگه دارد. هلدینگ مسیر بیضی شکلی است که یک هواپیما یک یا چند بار آن را به منظور حفظ موقعیت طی می‌نماید.
اما چرا باید یک هواپیما از دستورالعمل هلدینگ استفاده کند؟
یک هواپیما ممکن است به دلایل مختلفی وارد مسیر بیضی شکل هلدینگ جهت حفظ موقعیت خود در یک منطقه گردد. به عنوان مثال در زمانی که حجم ترافیک ورودی به یک فرودگاه در یک بازه زمانی بالا باشد، در این شرایط مامور کنترل ترافیک هوایی موظف است به وسیله دستورالعمل های از قبل پیش بینی شده، فاصله افقی لازم بین هواپیما ها را افزایش داده تا خطر برخورد دو هواپیما با یکدیگر را در آن شرایط شلوغ از بین ببرد. لذا همانطور که گفته شد با توجه به اینکه یک هواپیما را نمی‌توان در یک نقطه نگه داشت، از هلدینگ جهت حفظ موقعیت در یک منطقه استفاده می‌گردد و یا مثلا در شرایطی که رادار با خرابی مواجه شود و یا در صورتی که وضعیت هوا در فرودگاه مقصد جهت انجام تقرب و فرود مناسب نبوده و بر اساس پیش بینی اداره هواشناسی تا چند دقیقه آینده مناسب خواهد گردید از دستورالعمل هلدینگ جهت نگه داشتن هواپیما در یک منطقه به منظور انتظار استفاده میشود.
به طور کلی تعداد دفعاتی که یک هواپیما این مسیر را طی می‌کند بستگی به دستورالعمل صادر شده و زمان داده شده توسط واحد های زمینی دارد.
در ارتفاعات زیر ۱۴ هزار پا، از لحظه شروع هلدینگ تا لحظه رسیدن مجدد هواپیما به نقطه شروع باید ۴ دقیقه و در ارتفاعات بالای ۱۴ هزارپا طبق قرارداد باید ۵ دقیقه زمان ببرد.
نقطه شروع دستورالعمل هلدینگ می‌تواند یک دستگاه کمک ناوبری مثل VOR باشد و یا می‌تواند در هر نقطه ای بر روی نقشه های هوانوردی که به عنوان Fix در نظر گرفته شده است این مسیر بیضی شکل آغاز گردد.
حداکثر سرعت هواپیما در انجام دستورالعمل هلدینگ بر اساس ارتفاعات مختلف پروازی و همچنین رده بندی نوع هواپیما ها از نظر سرعت پروازی درهنگام انجام تقرب نهایی به سمت باند فرودگاه مشخص شده است. همچنین در بسیاری از هلدینگ ها، حداقل ارتفاع مجاز برای پرواز هواپیما ها به هنگام انجام دستورالعمل بر روی چارت های هوانوردی مشخص شده است.
ارسال نظر