|

آشنایی با پیشتازان صنعت پرنده‌های عمود پرواز

آشنایی با پیشتازان صنعت پرنده‌های عمود پرواز

به طور قطع دنبال کنندگان صنعت هوانوردی تا به حال با اهمیت پرنده‌های عمودپرواز آشنا شده‌اند. همانطور که در شماره‌های قبل ماهنامه اشاره شد بخشی از صنعت حمل و نقل درون شهری در آینده نزدیک از زمین به هوا منتقل می‌شود و پیشتازان این صنعت اکنون در حال دست و پنجه نرم کردن با چالش‌های این حوزه هستند. در هر شماره از ماهنامه سعی می‌شود نگاهی متفاوت اما پیوسته به این حوزه از تکنولوژی داشته باشیم و در این قسمت، شرکت Joby Aviation، یکی از پیشتازان طراحی و ساخت پرنده‌های عمود پرواز که سابقه همکاری با ناسا را در رزومه خود دارد معرفی می‌کنیم.

معرفی

شرکت Joby Aviation به مانند سایر شرکت‌های فعال در عرصه هوانوردی در تلاش است تا فعالیت‌های اصلی این شرکت در حاله‌ای از ابهام باقی بماند و از طرح های این شرکت اطلاعاتی درز پیدا نکند. با این حال در ماه‌های گذشته با آشکار شدن تصویر پرنده عمودپرواز سرنشین‌دار این شرکت بخشی از فعالیت‌های آن و سرمایه گذاری‌های این شرکت پیشرو آشکار شد. تصویر منتشر شده که در زیر می بینید خبر از طراحی و ساخت یک هواپیمای عمودپرواز درون شهری را می‌دهد که با دارا بودن 6 موتور الکتریکی قابلیت حمل 5 مسافر را دارد.

ارزش این شرکت با پیوستن سرمایه‌گذارها و مشارکت در این طرح به بیش از 1 میلیارد دلار رسیده است و این چنین به یک استارتاپ موفق که به صورت مستقل در این حوزه فعالیت می‌کند تبدیل شده است.


نقطه آغاز

برای دانستن نقطه آغاز این موفقیت باید به صحبت‌های JoeBen Bevirt مدیرعامل و موسس این شرکت که به تازگی برنده جایزه انجمن عمودپرواز شده است رجوع کرد. او در این سخنرانی از سرمایه گذاری بر روی موتورهای الکتریکی از حدود 10 سال پیش سخن گفت. Bevirt بعد از فارغ التحصیلی در دانشگاه استنفورد پژوهش بر روی باتری‌های مناسب برای هواپیماهای عمود پرواز را شروع کرد. زمانی بیشینه ظرفیت باتری‌ها 40 W-h/Kg بوده ولی امروز این ظرفیت در حال رسیدن به 200 W-h/Kg است و این بدان معناست که تحقق پروازهای درون شهری رنگ و بوی واقعی‌تری به خود خواهد گرفت.

او در سال 2006، یک شرکت به نام Joby که خود ملقب به این نام بود، راه اندازی کرد و به ساخت هولدرهای گوشی موبایل و دوربین عکاسی پرداخت. در سال 2008 با راه اندازی Joby Energy فعالیت‌های خود در صنعت هوانوردی را ادامه داد. در این شرکت به ساخت یک گلایدر سرنشیندار پرداخت و طی یک سال فعالیت این شرکت تجربیات زیادی در زمینه موتور الکتریکی، ملخ و سازه کامپوزیتی سبک بدست آورد. او که همیشه شعار کاهش زمان سفرهای درون شهری را در ذهن داشته، به دنبال حل چالش تقابل هزینه و تکنولوژی بوده است و برای این منظور پرنده‌های کوچک متعددی را ساخته و به مرحله تست رسانده است.

 

رشد و توسعه

در سال 2008 کمپانی Joby Aviation به صورت رسمی آغاز به کارکرد و اولین محصول آن Monarch نام داشت یک هواپیمای شخصی فوق سبک که به هواپیماهای امروزی نزدیک بوده با این تفاوت که قابلیت نشست و برخاست عمودی را داشت. درآن سال‌ها همچنان مشکلات ظرفیت کم باتری وجود داشت بنابراین در این مدل پرنده نیز از سوخت مایع در کنار باتری برای تامین انرژی 8 موتور الکتریکی آن استفاده شده‌است. همانطور که در شکل زیر می‌بینید طول بال این پرنده 11 متر است و با سرعت کروز 160 km/h می‌تواند 1 ساعت مداومت پروازی داشته باشد.

با تکمیل شدن تیم طراحی و مطرح شدن ایده‌های به‌روزتر، این مجموعه با طراحی یک پرنده جدیدتر و متفاوت‌تر توانست هزینه هر مسافر به ازای هر مایل را کاهش دهد و امکان مسافرت هوایی درون شهری را در مرحله طراحی فراهم کند. این محصول که در سال 2014 از آن رونمایی شد S2 نام دارد که شکل آن را در زیر می‌بینید. این پرنده برای پروازی آرام اما ایمن در درون شهر طراحی شده است. در پرنده S2 از 12 موتور برای نشست و برخاست عمودی استفاده می‌شود که 4 عدد از آن‌ها که در نوک بال و دم قرار دارند با گردش خود در فاز کروز نیز کمک خواهند کرد. علاوه بر این نیز 4 موتور به صورت ثابت برای فاز کروز طراحی شده‌اند. سیاست گذاری‌های این شرکت در پژوهش بر روی موتورهای الکتریکی و سیستم پیشرانش توزیع یافته همچنان ادامه داشت و منجر به همکاری با ناسا شد.

 

Joby_S2_1

همکاری با ناسا

به موازات طراحی پرنده‌های عمودپرواز سرنشین‌دار خود، این کمپانی همکاری‌هایی را نیز با ناسا داشته است که منجر به رشد و توسعه بیشتر این شرکت شد. از جمله این پروژه‌ها می‌توان به طراحی پهپاد Joby Lotus، طراحی و ساخت موتور الکتریکی Maxwell X-57 و مشارکت در پروژه LEAPTech Wing اشاره کرد. LEAPTech که کوتاه شده عبارت Leading Edge Asynchronous Propeller Technology است؛ تنها یک بال بوده که با نیروی پیشران الکتریکی نامتوازن توریع شده بر روی آن قابلیت پرواز پیدا می‌کند. این بال فیبرکربنی 9 متری در سال 2015 ساخته شد و اولین تست پروازی خود را انجام داد. این بال با نصب بر روی یک کامیون و حرکت آن، سرعت اولیه لازم برای برخواست را پیدا می‌کند.

7.-ed15-0137-59

 

 

 

طراحی عمودپرواز S4

شرکت Joby Aviation با تجربیات بدست آمده از فعالیت‌های خود در عرصه هوانوردی، توانست نسخه بهبودیافته‌‌ای به نام S4 را بسازد. این پرنده 4 نفره نسبت به نسخه قبلی خود دو نفر
افزایش ظرفیت داشته و تعداد موتورهای آن به 6 عدد کاهش یافته. همچنین پرنده S4 آلودگی صوتی کمتری ایجاد می‌کند و هزینه ساخت آن کمتر است که این موفقیتی بزرگ برای این شرکت است. بعد از منتشر شدن نخستین تصاویر این پرنده تمامی توجهات به آن جلب شد و مدیران این مجموعه با جذب سرمایه بیشتر به توسعه شرکت سرعت بخشیدند. از ویژگی‌های این پرنده می‌توان به سرعت کروز 480 km/h و برد 240 کیلومتری آن اشاره کرد همچنین صدای تولید شده از این پرنده 100 برابر کمتر از صدای یک هلیکوپتر می‌باشد.

 

چشم‌انداز

نقطه اوج فعالیت های این شرکت را می توان امضای قرارداد همکاری با اوبر دانست. این قرارداد که در اوایل پاییز سال گذشته منعقد شد شرکت Joby  را متعهد به ارائه سرویس تاکسی هوایی کرده که باید ایمن، بدون ایجاد آلودگی و سریع باشد همچنین ساخت و بهره‌وری از این سیستم بر عهده این شرکت می‌باشد و در طرف مقابل شرکت اوبر قرار است زیرساخت های لازم را فراهم کند و به سیستم حمل و نقل زمینی خود متصل کند. با توجه به رویکرد این شرکت در سال‌های اخیر و سرمایه گذاری‌ها و مشارکت‌های انجام داده تمرکز این شرکت بر روی ارائه سرویس حمل و نقل هوایی درون شهری است و همچنین بر روی بهینه سازی و بهبود پرنده خود می‌باشد. و انتظار می رود که در سال‌های آینده نام این شرکت به مراتب بیش از پیش شنیده شود و سهم بزرگی از صنعت حمل نقل هوایی در آینده ای نه چندان دور داشته باشد.

نویسنده: مرتضی رمضانی

ارسال نظر